Uzun ÖZETİ| süre iktidarda kalmanın AKP’de yarattığı olumsuzluklardan biri de zamanla geliştirdiği ezberlere bağlı kalması. Geride kalan sürede AKP birçok siyasal strateji izledi. Bunların önemli bir kısmı da AKP’ye sonuç aldırdı. Fakat AKP’nin temelde kaçırdığı gerçek şu ki, geçmişte geliştirdiği her stratejinin bugünlerde de sonuç aldıracağının garantisi yok.
Kemal Derviş’in programına bağlı kalmaları, dünyadaki parasal bolluk vb. nedenlerle AKP döneminde yüzde 11’lere varan oranlarda büyümeler yaşandı. Teknolojideki gelişmelere bağlı olarak, üretimdeki verimlilik artışı, birçok ürüne erişimi dünyanın her yerinde olduğu gibi ülkemizde de artırdı. Dolayısıyla son yirmi yılda, otomobil, beyaz eşya vb. ürünlere erişim hem üretimden hem finansal bolluktan kaynaklı arttı. Tüm bunların hepsi, AKP’ye oy veren seçmenin bağlılığını ve desteğini artırdı.
Seçmen desteğinin arttığı, işlerin iyiye gittiği dönemde, AKP özellikle kutuplaşmayı artırıp destekçi sayısını büyüttü. Bu durum, bugün itibarıyla AKP’nin kötü bir ezberidir. İşlerin bu denli kötüye gittiği bir dönemde hala yarattığı sahte düşmanlar, sahte korku alanları üzerinden seçmen desteğini artırmaya çalışıyor. Yüksek büyümenin olduğu dönemde kullandığı “eyyy” diye “bunlarrr” diye başlayan cümlelerin hala oy getirdiğine inanıyor.
AKP, MHP ile ittifakı sonrası, hızlanan bir otoriterleşme süreci yaşadı. Şimdi ise, Hüda Par ve Yeniden Refah Partisi ile kurduğu ittifak, otoriterleşmenin de ötesine geçerek radikalleşme sürecini başlattı. Radikalleşme sonrası hepten bir siyasal tükenişi, siyaset üretememekten kaynaklı korku üretimini görmekteyiz.
Cumhur İttifakı ortaklarından sabah erken uyanan, hızlıca bir muhalifi ya terörist ya da hain olarak ilan ediyor. Devleti kuran parti CHP’yi terörle ilişkilendirmeye çalışıyor. Milliyetçi kökenli İYİ Parti’yi terör destekçisi ilan ediyor. Tüm bunlar muhalefete iktidarın arzu ettiği zararı vermedi, asıl zararı iktidarın kendisine veriyor. Bu zarar şu dur ki; AKP elinde kalan çekirdek seçmenine, MHP elinde kalan önceki yıllardaki aldığı desteğin yarısına hapsoluyor. Seçmenin kalan büyük çoğunluğu bu ittifaka bakınca kin, nefret, öfke, yaftalamadan başka bir şey görmüyor. İşte Cumhur İttifakı adına siyasal tükeniş burada başlıyor.
Yakın geçmişte benzer hatalara muhalefet düşerdi. Seçim kampanyalarının önemli bir bölümü, AKP’nin ne kadar kötü bir parti olduğunun anlatımı üzerine kuruluydu. Çoğunlukla, AKP’nin önümüzdeki dönem de iktidarda kalması halinde neler yapabileceğini anlatan, korkuya oynayan bir strateji izliyordu. Yanlış anlaşılmasın, muhalefet anlattıklarında haksızdı demiyorum ki zaten söylediklerinin neredeyse tamamı doğru çıktı. Muhalefet bunları anlatırken haksız değildi ama eksikti. Korkuların yanına umudu ekleyemedi. Umudu örgütleyemediği için de iktidar olamadı. Şimdi durum tam tersi. Korkulara dair anlatım yok denecek kadar az, umudu örgütlemeye dair çaba son derece yüksek. Seçim yasakları nedeniyle paylaşamasam da veriler bize toplumun umudu muhalefette gördüğünü gösteriyor.
Değerli dostlar,
Önümüzdeki hafta seçime gidiyoruz. Umut hiç olmadığı kadar yüksek. Korkuya oynayan tükenmiş siyaset kaybetmeye mecbur.
Giderek daha da radikalleşen siyasal islamın siyasi mirasçıları kaybedecek, Selanikli Mustafa Kemal’in siyasi mirasçıları kazanacak.
Biz kazanacağız.
Editor : Şerif SENCER
