Çoğu ÖZETİ| ebeveyn, çocuklarının oynadığı oyuncağın sağlığına zarar verip vermeyeceği konusunda endişe duyar. Ancak 1950’lerde bu ayrıntıyı gözden kaçıran ebeveynler, çocuklarını bu oyuncak sebebiyle çeşitli risklere maruz bırakmışlardır.
Gelin Gilbert U-238’in neden bu kadar tehlikeli olduğuna bakalım.
Aslında bu oyuncağın temel amacı, çocuklara kimyayı sevdirmekti.
Atom enerjisi Laboratuvarı 1950’de piyasaya çıktığında, hâlihazırda en ayrıntılı bilim kitlerinden biriydi. Uranyumun yanında alfa, beta ve gama radyasyon kaynaklarına sahipti.
Bu oyuncak; atomları incelemek için basit bir cihaz, bir bulut odası, bir elektroskop ve bir Geiger sayacının yanında 60 sayfalık talimat kitabı ve uranyum madenciliği için bir kılavuz içeriyordu.
Radyoaktif malzemelerle deney yapan çocuklar, sözde oyuncak tanıtımındaki şekliyle “güvenli ve temiz nükleer enerji” yaratmayı öğrenecekti. Şaşırtıcı bir şekilde o zamanlar ebeveynler, bu radyoaktif araçlardan oluşan oyuncağı bir problem olarak görmedi.
Çünkü periyodik tablodaki 88. element olan radyumun, insanlara enerji sağladığına ve sağlıklı hücreleri güçlendirdiğine inanılırdı.
Neyse ki bu oyuncaktan yalnızca 5.000 tane vardı ve fazla da satmadı. Fakat satılmamasının sebebi, radyoaktif elementler içermesi değil pahalı olmasıydı. Nihayet bu bilinçsizlik, 1960’lardan itibaren değişmeye başladı.
Ayrıca ABD Kongresi, oyuncak üreticilerinin çocuklar için yeterli güvenlik sağlayıp sağlamadıklarını araştırmaya başladı. Devamında Çocukları Koruma ve Oyuncak Güvenliği Yasası ile bazı kimyasalların kullanımı yasaklandı.
Böylece Gilbert U-238, zamanla raflardan kaldırıldı. Sonrasında mucidi Alfred Carlton Gilbert’in ölümüyle de tarihe karıştı.
Kaynaklar: Atlas Obscura, Bulletin of Atomic Scientistİlginizi çekebilecek diğer içeriklerimiz:
Editor : Şerif SENCER
