Hayvanların acı ve ızdırap çekip kalıcı hasarlar almalarına sebep olan bu deneyler, kimi zaman tıbbın ilerlemesi için gerekli görülse de genellikle insanlık dışı olarak nitelendiriliyor. Başı fare ve sıçanlar çekse de kediler, köpekler, hamsterlar, domuzlar, tavşanlar ve koyunların yanında birçok hayvan, her gün bir deney uğruna çektiği acıların yanında ölüme terk ediliyor.
Geçmişten günümüze etik tartışmaların sürekli olarak devam ettiği bu hayvan deneyleri, akla gelmeyen ortam ve koşullarda sıra dışı biçimlerde yapılıyor ve her yeni gün bizi şaşırtmaya devam ediyor.
Köpeklerin kalp, böbrek ve akciğerleri, deneysel maddelerin insan organlarının işlevini nasıl etkileyebileceğini incelemek amacıyla kullanılırken; fareler, çeşitli kimyasalların insanlarda kansere neden olup olmayacağını tespit etmek amacıyla denek olarak kullanılıyor.
Hassas İçerik #blur-img{ filter: blur(32px); -webkit-filter: blur(32px); cursor:pointer; } /* Position text in the middle of the page/image */ .blur-bg-text { background-color: rgb(0,0,0); /* Fallback color */ background-color: rgba(0,0,0, 0.4); /* Black w/opacity/see-through */ color: white; font-weight: bold; position: absolute; top: 50%; left: 50%; transform: translate(-50%, -50%); z-index: 2; width: 80%; padding: 20px !important; text-align: center; cursor:pointer; }
Maymunlar genellikle aşırı stresin insan davranışlarını nasıl etkileyebileceğini incelemek için kullanılıyor ve kediler, omurilikleri hasar görmüş ve sinir aktivitesinin insan uzuv hareketlerini nasıl etkileyebileceğini tespit edebilmek amacıyla çeşitli kimyasallara maruz bırakılıyor.
Bunun yanında domuzlar, insanların kalp pili ve diş implantlarına nasıl tepki vereceği konusunda denekleştirilirken; gebe tavşanlar, anne ve bebeklerin çeşitli bakteri ve virüslere maruz kalmaları halinde nasıl etkileneceklerini tespit etmek amacıyla çeşitli kimyasallara zorlanıyor.
Deneyler günlerce, aylarca hatta yıllarca sürdürülebilir ve hayvanlar için genellikle dayanılmaz acılara sebebiyet verir.
Hassas İçerik #blur-img{ filter: blur(32px); -webkit-filter: blur(32px); cursor:pointer; } /* Position text in the middle of the page/image */ .blur-bg-text { background-color: rgb(0,0,0); /* Fallback color */ background-color: rgba(0,0,0, 0.4); /* Black w/opacity/see-through */ color: white; font-weight: bold; position: absolute; top: 50%; left: 50%; transform: translate(-50%, -50%); z-index: 2; width: 80%; padding: 20px !important; text-align: center; cursor:pointer; }
Kusma, ishal, iştah ve kilo kaybı, kızarıklık, kanama ve solunum sıkıntısı hayvan deneylerinin yaygın yan etkileridir ve bu canlıları felce, kalp yetmezliğine, kansere ve ölüme kadar götürebilir. Bu deneyler sırasında bazen hayvanlara, üzerindeki olumsuz etkilerin önüne geçebilmek amacıyla ağrı kesici gibi çeşitli ilaçlar verilebilirken, bazen ilaç takviyesi tercih edilmez.
Test edilmek üzere kullanılan bazı hayvanlar bu amaç için yetiştirilirken, zaman zaman barınaklardan ve vahşi doğadan alınabilir. Doğasından alınan hayvanlar genellikle kafeslerde ve kutularda yaşamaya zorlanırken, bu ortamlarda hareket özgürlüğü yoktur ve bu alanların birçoğu kapalıdır.
Düzenli aralıklarla çok sayıda hayvan deneyine şahit olsak da, yakın zamanda tanık olduğumuz “boynuzlu fare”, bu uygulamaların en dikkati çeken örneklerinden.
Boynuzlu fareler üretmek için geyiklerden elde ettikleri hücreleri farelere nakleden bilim insanları, bu deney ile modern tıbbı geliştirmeyi, kemik yaralanmalarını iyileştirmeyi ve kaybedilen uzuvları yeniden büyütmeyi hedeflediler.
Amacına ulaşan araştırmacılar öncelikle boynuz dokusunun hücresel yapısını inceledi ve çeşitli testlerden sonra bu hücreleri farelerin kafasına yerleştirdi. Fareler ise bu işlemden 45 gün sonra küçük boynuzlar geliştirmeye başladı.